Το Βερολίνο έφυγε: Οι αποσύρσεις οδηγούν σε πολιτική κρίση και αναπροσανατολισμό

Τι δραματική στροφή για το Βερολίνο έφυγε! Ένα κόμμα που κάποτε γιορτάζεται για την καθαρή τοποθέτησή τους και τον ρεαλισμό είναι τώρα στην άκρη της εμφυτευτικής αυτοκαταστροφής. Πάντα πιο βίαιες συγκρούσεις σχετικά με την ταυτότητα του ατόμου και την αντιμετώπιση του σκανδαλώδους αντισημιτισμού στους δρόμους του Βερολίνου και στα πανεπιστήμια οδηγούν στην αναπόφευκτη θραύση του κόμματος.

Η παραίτηση του χαρισματικού γερουσιαστή ex-culture Klaus Lederer, συνοδευόμενος από τέσσερα άλλα εξέχοντα μέλη, νίκησε τα κύματα. Αυτές οι εξόδους είναι το σοκ που το υπόλοιπο της Αριστεράς απλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει! Με την αναχώρηση των πολιτικών μεγεθών όπως η Petra Pau και η Gesine Lötzsch - τι παραμένει για το πρώην ισχυρό κυβερνών κόμμα;

Ο αγώνας για το μέλλον

είχε φουσκώσει πίσω από τις σκηνές για μεγάλο χρονικό διάστημα: ήταν καλύτερο να παραμείνετε ριζοσπαστικά και να συνδυάσετε μια μεγάλη ποικιλία από αριστερές ομάδες στους δρόμους ή να ενεργούν λίγο πιο ρεαλιστικά και πιο συμβιβαστικά; Ενώ η πλειοψηφία είχε επιλέξει τις ρεαλιστικές προσεγγίσεις, η πραγματικότητα δείχνει τώρα ότι αυτή η πορεία δεν ήταν ικανοποιητική για όλους. Η αποσύνθεση είναι εκεί και η κατεύθυνση είναι αβέβαιη!

• Ο Klaus Lederer φεύγει από τη σκηνή - μια κατακραυγή από το πάρτι!
• Οι φωνές της ριζοσπαστικής πτέρυγας γίνονται πιο δυνατά - πού οδηγεί αυτό;
• Η διορατικότητα ότι δημιουργείται ένα κενό χωρίς τους βετεράνους όπως το Pau και το Lötzsch είναι οδυνηρά καθαρά.

Η αριστερή πτέρυγα, η οποία κάποτε δούλεψε εξ ολοκλήρου στην πολιτική δύναμη της δημιουργίας, τώρα μεταλλάσσεται βαθύτερα στην αντιπολίτευση των ταραχών. Το όνειρο μιας πλειοψηφίας στα αριστερά του CDU καταρρέει. Αυτό που παραμένει είναι μια χαοτική συσσώρευση κριτικών του συστήματος που μπορεί να είναι σε θέση να ξεκινήσουν με ήχους διαμαρτυρίας, αλλά δεν έχουν πλέον σοβαρή πολιτική εξουσία.

μια έκκληση για την ανάγκη για ενότητα

Το αριστερό θα πάει πραγματικά στην ιστορία ως παράδειγμα αποτυχημένης πολιτικής ενότητας; Οι πληγές είναι φρέσκα και οι ερωτήσεις είναι πολυάριθμες: πώς μπορεί να συνεχιστεί; Υπάρχει ακόμα ελπίδα για ένα νέο ξεκίνημα ή είναι η πορεία της ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης η μόνη διέξοδος;

Το αριστερό κίνημα του Βερολίνου, όταν ένα σύμβολο ελπίδας και προόδου, αντιμετωπίζει την πρόκληση να ανακαλύψετε τον εαυτό σας. Παραμένει να δούμε αν οι υπόλοιποι ρεαλιστές θα βρουν έναν τρόπο να επιβιώσουν από τις πολυάριθμες διαδικασίες και το τεταμένο περιβάλλον και να σχηματίσουν μια νέα, ισχυρή μονάδα!