Armoede rapport: Berliners vechten met bestaan en isolatie!
Armoede rapport: Berliners vechten met bestaan en isolatie!
Berlin, Deutschland - Op 27 Juni 2025 publiceerde het Senaatsafdeling voor arbeid, sociale zaken, gelijkheid, integratie, diversiteit en antidiscriminatie (Senasgiva) het eerste focusrapport als onderdeel van de geïntegreerde armoede en sociale rapportage. Het rapport getiteld "Serion of Poverty vanuit een subjectief perspectief" is gewijd aan de subjectieve ervaringen en percepties van mensen in armoede in Berlijn. De resultaten zijn gebaseerd op 20 gedetailleerde interviews die de complexe problemen van armoede vertegenwoordigen en de beknopte maar vaak over het hoofd geziene effecten op alle gebieden van het leven van de getroffen gebieden verlichten.
Een van de centrale kennis is dat armoede niet alleen een financieel maar ook een sociaal en psychologisch fenomeen is. Armoede heeft niet alleen invloed op het leven, maar ook onderwijs, gezondheid, sociale contacten en de participatie van mensen in de samenleving als geheel. Senator Cansel Kızıltepe benadrukt dat armoede zich voedt met verschillende factoren, zoals lage professionele kwalificaties en gezondheidsbeperkingen. De situatie van alleenstaande ouders die vaak te maken hebben met gezinsstress, is bijzonder alarmerend.
structurele uitdagingen
Een essentieel aspect van het rapport is toegang tot sociale ondersteuning, die veel mensen beschouwen als bureaucratische en belemmering. Lange wachttijden, gecompliceerde procedures en stigmatisering betekenen dat sommige begunstigden geen hulp gebruiken. Ondanks de inspanningen om sociale infrastructuur te bieden, zoals buurtcentra, adviescentra en sociale tickets, toont het rapport een dringende behoefte aan actie. Financiële hulp en structurele verbeteringen zijn nodig om mensen effectief te helpen bij armoede.
Veel van de geïnterviewde deelnemers wonen in krappe of slecht onderhouden appartementen, wat de sociale isolatie verhoogt. Het inkomen is vaak alleen genoeg voor de kale essentie: huur, voedsel en medische zorg. Copingstrategieën zoals uitgavenplanning of de aankoop van tweedehands goederen worden vaak gebruikt. Desalniettemin blijft de beperking van deelname aan onderwijs, vrije tijd en sociale leven een grote barrière.
Sociale zekerheid als een mensenrecht
In de context van dit onderwerp wint de discussie over socialezekerheidssystemen in belang. Volgens het federale ministerie van Economische Samenwerking en Ontwikkeling is sociale zekerheid een mensenrecht dat verankerd is in tal van internationale overeenkomsten, waaronder de Agenda 2030. Sociale zekerheidssystemen moeten mensen beschermen tegen armoede en individuele risico's in het curriculum vitae, bijvoorbeeld door ziekten, werkloosheid of bescherming van oude leeftijd.
Wereldwijd hebben 4,1 miljard mensen, d.w.z. 53% van de bevolking, geen toegang tot sociale bescherming. Slechts 29% heeft voldoende bescherming. De International Working Organisation (ILO) benadrukt dat met name kwetsbare groepen ernstig worden beïnvloed door crises als er geen socialezekerheidssystemen zijn. De IAO ondersteunt de structuur van dergelijke systemen die niet alleen de sociale en economische omstandigheden verbeteren, maar ook de veerkracht van de staten versterken.
De bestaande beveiligingsnetwerken verminderen het aantal mensen in extreme armoede wereldwijd door naar schatting een derde. Duitsland is actief betrokken bij verschillende programma's om de uitbreiding van sociale bescherming te bevorderen en crumporaire banen te creëren.
De informatie uit het focusrapport van de Senasgiva kan worden bekeken op deze link . https://www.bmz.de/de/themen/sozial-sicherung/sozial-Sicherungssysteme-125180 "> Federaal ministerie voor economische samenwerking en ontwikkeling Evenals de DetailsOrt Berlin, Deutschland Quellen