Memory of Hiroshima: Art toont de littekens van nucleaire rampen

Memory of Hiroshima: Art toont de littekens van nucleaire rampen

Galerie Adlershof, 12489 Berlin, Deutschland - Op 16 juli 2025 kondigde de Adlershof Gallery een belangrijk gesprek aan dat zich bezighoudt met het artistieke onderzoek van sociaal trauma. Op woensdag 23 juli om 19:00 uur, Dr. Friederike Schäfer, kunsthistoricus aan de Free University of Berlin, en de kunstenaar Iden Sungyoung Kim bespreken in de galerij. Het onderwerp van het gesprek zal op onderzoek gebaseerde artistieke praktijk en de interesse in technologische ontwikkeling zijn.

Innt Sungyong Kim, dat in 1991 in Seoul werd geboren, richt zich op het sociale trauma in haar werk, dat het gevolg is van nucleaire rampen. Haar tentoonstelling "Game Mit Feuer" is te zien van 16 juli tot 16 augustus 2025 en toont een fotoserie getiteld "Cornerstone of Cenotaph" (2024). Dit gaat over de nucleaire triables van Hiroshima, Nagasaki en het nucleaire ongeval in Fukushima, gedocumenteerd door indrukwekkende zwart -witte foto's.

Historische context van de nucleaire rampen

Het bombardement op Hiroshima en Nagasaki in augustus 1945 heeft nog steeds diepgaande sociale effecten. Volgens [wikipedia.org], in Hiroshima op 6 augustus 1945 en op 9 augustus 1945 werden atoombommen gegooid in Nagasaki, die een geschatte doodscijfers van 90.000 tot 166.000 in Hiroshima en 60.000 tot 80.000 in Nagasaki bracht. De meerderheid van de slachtoffers waren burgers die leed aan de catastrofale gevolgen. Deze historische gebeurtenissen vonden plaats in de context van de Tweede Wereldoorlog toen Japan zich overgaf op 15 augustus 1945.

De bommen, genaamd "Little Boy" en "Fat Man", maakten deel uit van de geallieerden van de geallieerden om gedwongen te worden om de gedwongen te doen. De verwoestende onmiddellijke effecten brachten gewelddadige vernietiging, die het leven van talloze burgers beïnvloedden en nog steeds de overlevenden vormden, bekend als Hibakusha.

kunst als medium voor de verwerking van trauma

In hedendaagse kunst wordt een breed scala aan benaderingen van de verwerking van trauma gecreëerd. De theaterregisseur Warren Nebe, bijvoorbeeld, richt zich op de trauma's die voortkomen uit oorlog en geweld in zijn stuk "Hayani". In deze context kan kunst dienen als een hulpmiddel om met het verleden om te gaan om het individuele en sociale trauma te verwerken. Evenementen zoals de conferentie van het Goethe Institute in Johannesburg behandelen deze relatie tussen kunst en trauma en nodigen kunstenaars uit crisisgebieden uit om hun perspectieven te delen.

Het werk van Iden Sungyoung Kim kan worden gezien als onderdeel van dit culturele discours, omdat het de verhalen van de Koreaanse slachtoffers van het bombarderen van Hiroshima en Nagasaki door hun foto's uitdrukt. Tijdens haar bezoek aan de historische locaties verzamelde ze sporen en aanwijzingen die ze in haar kunst verwerkte. Dit werk creëert niet alleen een ruimte om te onthouden, maar ook om na te denken over de langetermijngevolgen van dergelijke tragedies.

Meer informatie en details over de tentoonstelling kunnen geïnteresseerde bezoekers vinden op de [Galerij -homepage]. De combinatie van kunst en trauma is niet alleen een historische nasleep, maar een continu gesprek over de noodzaak om met het verleden om te gaan om het heden te kunnen vormen.