Μνήμη του Hiroshima: Η τέχνη δείχνει τις ουλές των πυρηνικών καταστροφών

Μνήμη του Hiroshima: Η τέχνη δείχνει τις ουλές των πυρηνικών καταστροφών

Galerie Adlershof, 12489 Berlin, Deutschland - Στις 16 Ιουλίου 2025, η γκαλερί Adlershof ανακοίνωσε μια σημαντική συζήτηση που ασχολείται με την καλλιτεχνική εξέταση του κοινωνικού τραύματος. Την Τετάρτη 23 Ιουλίου στις 7:00 μ.μ., ο Δρ Friederike Schäfer, ιστορικός τέχνης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και ο καλλιτέχνης Iden Sungyoung Kim συζητούν στη γκαλερί. Το θέμα της συνομιλίας θα είναι η καλλιτεχνική πρακτική που βασίζεται στην έρευνα και το ενδιαφέρον για την τεχνολογική ανάπτυξη.

Innt Sungyong Kim, που γεννήθηκε στη Σεούλ το 1991, απευθύνεται στο κοινωνικό τραύμα στο έργο της, που προκύπτει από πυρηνικές καταστροφές. Η έκθεση της "Game Mit Feuer" μπορεί να δει από τις 16 Ιουλίου έως τις 16 Αυγούστου 2025 και δείχνει μια σειρά φωτογραφιών με τίτλο "Cornerstone of Cenotaph" (2024). Αυτό ασχολείται με τα πυρηνικά τριγράμματα της Χιροσίμα, του Ναγκασάκι και του πυρηνικού ατυχήματος στη Φουκουσίμα, τεκμηριωμένη από εντυπωσιακές ασπρόμαυρες φωτογραφίες.

Ιστορικό πλαίσιο των πυρηνικών καταστροφών

Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945 εξακολουθεί να έχει βαθιές κοινωνικές επιπτώσεις. Σύμφωνα με το [Wikipedia.org], στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945 και στις 9 Αυγούστου 1945, οι ατομικές βόμβες ρίχτηκαν στο Ναγκασάκι, οι οποίες έφεραν εκτιμώμενα στοιχεία θανάτου 90.000 έως 166.000 στη Χιροσίμα και 60.000 έως 80.000 στο Ναζάκι. Η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν πολίτες που υπέφεραν από τις καταστροφικές συνέπειες. Αυτά τα ιστορικά γεγονότα συνέβησαν στο πλαίσιο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Ιαπωνία παραδόθηκε στις 15 Αυγούστου 1945.

Οι βόμβες, που ονομάζονται "Little Boy" και "Fat Man", ήταν μέρος των συμμάχων των συμμάχων για να αναγκαστούν να κάνουν το αναγκαστικό. Οι καταστροφικές άμεσες επιπτώσεις έφεραν βίαιη καταστροφή, η οποία επηρέασε τη ζωή αμέτρητων αμάχων και εξακολουθεί να διαμορφώνει τους επιζώντες, γνωστούς ως Hibakusha.

Τέχνη ως μέσο για την επεξεργασία του τραύματος

Στη σύγχρονη τέχνη, δημιουργούνται μια μεγάλη ποικιλία προσεγγίσεων για την επεξεργασία του τραύματος. Ο διευθυντής του θεάτρου Warren Nebe, για παράδειγμα, απευθύνεται στα τραύματα που προκύπτουν από τον πόλεμο και τη βία στο έργο του "Hayani". Σε αυτό το πλαίσιο, η τέχνη μπορεί να χρησιμεύσει ως εργαλείο για την αντιμετώπιση του παρελθόντος για την επεξεργασία του ατόμου και του κοινωνικού τραύματος. Εκδηλώσεις όπως το συνέδριο του Ινστιτούτου Goethe στο Γιοχάνεσμπουργκ αντιμετωπίζουν αυτή τη σχέση μεταξύ τέχνης και τραύματος και προσκεκλημένους καλλιτέχνες από περιοχές κρίσης για να μοιραστούν τις προοπτικές τους.

Το έργο του Iden Sungyoung Kim μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος αυτού του πολιτιστικού λόγου, καθώς εκφράζει τις ιστορίες των κορεατικών θυμάτων του βομβαρδισμού της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι μέσω των φωτογραφιών τους. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στους ιστορικούς χώρους, συγκέντρωσε ίχνη και ενδείξεις που επεξεργάστηκε στην τέχνη της. Αυτό το έργο όχι μόνο δημιουργεί ένα δωμάτιο για να θυμόμαστε, αλλά και να προβληματιστεί για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες τέτοιων τραγωδιών.

Περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες σχετικά με την έκθεση μπορούν να βρουν τους ενδιαφερόμενους επισκέπτες στην [αρχική σελίδα της γκαλερί]. Ο συνδυασμός της τέχνης και του τραύματος δεν είναι απλώς ένα ιστορικό επακόλουθο, αλλά μια συνεχής συζήτηση για την ανάγκη αντιμετώπισης του παρελθόντος για να μπορέσει να διαμορφώσει το παρόν.