Tło zamku na pałacu Republiki: kwestia estetyki i demokratycznego modernizmu

Tło zamku na pałacu Republiki: kwestia estetyki i demokratycznego modernizmu

Tło zamku, które zostało utworzone prawie dokładnie 30 lat temu przed pałacem Republiki, który wciąż stał, niewątpliwie zakwestionował siłę ekspertów w dziedzinie architektury i rozwoju miast: kto decyduje o estetyce naszego środowiska?

, ale wdrożony i przeprowadzony, projekt z pewnością nie był przez „Kamarilla Neo do prawicowego nostalgicznego pruskiego”, jako autor niedawno szalał w magazynie miasta „Tip”. Jako jeden z ówczesnych wówczas korektorów mogę bezpiecznie to twierdzić.

Idealizacja tonarchii wojskowej Hohenzollern, która była działająca w NRD i starej Republice Federalnej od lat siedemdziesiątych, była pewna, że ​​rzekomo sztuka wyzwolona i państwa kulturalne. Fatalny niemiecki idealizm odegrał również ważną rolę, która nadaje sztuce depolityzowanej specjalnej roli w życiu. Ale Reakciści Prus? Nie to, że pamiętałem.

lewicy i konserwatyści są zaangażowani

Dlatego było również możliwe, aby lewa -liberalna Kristin Feiss umyła się w wełnie, aby pokazać wystawę dziesięciu „nowoczesnych” blatów na projekt repliki w tle zamku. Nawet wtedy jej galeria architektoniczna Aedes była centrum poszukiwania form demokratycznej nowoczesności, więc otwarta debata na nieprzyjemne tematy, takie jak repliki fasadowe, jest jej częścią. Nazwanie ich „pruskim nostalgikiem” to po prostu zniesławienie.

Architekci Frank Augustin i Goerd Peschken lub Academy of the Arts Bau tak naprawdę nie byli Prusami, ponieważ zasugerowali takie tło demokratyzacji debaty. A paryska artystka Catherine Feff, która stworzyła to tło z ponad 50, powinna być reakcyjna? Byli lewicowcy, liberałowie, konserwatyści, którzy prowadzili kampanię na rzecz projektu.

Wilhelm von Boddien-nie ma znaczenie, jak stoisz przy jego projekcie rekonstrukcji, ta uczciwość musi się nie rozprzestrzeniać w ramach politycznego renesansu pruskiego, ale jako czysto estetyczny projekt rekonstrukcji miasta. Właśnie dlatego kuratorzy mieli pełną swobodę projektowania - aż do zdjęć, na których pokazano, aby kontynuować istnienie pałacu Republiki.

Wszystkie te sprzeczne perspektywy można nadal znaleźć w zespole katalogowym „The Castle”? Czytać. I oczywiście niektórzy reakcjonariusze również nie mogli się doczekać ustawienia. Ale nie odegrali żadnej roli w budowie i projektowaniu wystaw. W przeciwnym razie ten projekt nie zostałby utworzony.

Nikolaus Bernau był tam: tło zamku nie było projektem reakcyjnej kamarilli.