Naar brutale of gerechtvaardigde? De controverse voor extra kosten in Italiaanse restaurants.

Naar brutale of gerechtvaardigde? De controverse voor extra kosten in Italiaanse restaurants.

Titel: controverse over extra kosten in Italiaanse restaurants

Ondertiteling: zijn twee euro gerechtvaardigd voor een extra plaat of het snijden van een sandwich?

Niets wordt zo heet gegeten als het wordt gekookt. Ook niet Trofie met pesto. Een bord van deze Noodle-specialiteit heeft nu opwinding veroorzaakt in Ligurië-omdat één plaat drie en een kleine service een twee-euro-vergoeding was geworden. Maar alles is leuk.

De Italiaanse columnist Selvaggia Lucarelli had onlangs de foto gepubliceerd van een restaurantrekening die haar een lezer had gestuurd. Naast de Trofie -pasta, zijn ansjovis, water, bier en zei dat extra vergoeding van twee euro wordt vermeld naast de Trofie -pasta.

Dit is blijkbaar opgevoed, dus citeert Lucarelli haar lezer omdat ze om een ​​klein extra bord had gevraagd voor haar driejarige dochter, die ook van de pasta zou moeten eten. Een brutaliteit, de columnist, die al lang te maken heeft met de zakelijke praktijken van Italiaanse restaurants - en een die momenteel op het beeld staat van de restauranthouders van Italië.

Twee euro extra voor het snijden van een sandwich
Omdat slechts twee dagen daarvoor een ander soortgelijk geval een sensatie veroorzaakte: een absurde uitziende vergoeding werd ook in rekening gebracht in een restaurant op het Como Lake; Opnieuw waren twee euro's verschuldigd, maar deze keer voor de professionele divisie van een sandwich. Omdat ze het bezette brood met haar begeleiding wilde delen, schreef de klant op de TripAdvisor Rating Portal, een extrageld werd berekend in het restaurant. "Halve: 2 euro's", zei het op de bon.

Wat gewoon brutaal klinkt, is niet zo gemakkelijk om naar te kijken - als je naar de restauranthouder luistert. In het geval van de Trofie -pasta en het extra bord was het zo: het restaurant dat het runt is vrij klein, had slechts tien zitplaatsen, legde de eigenaar Ida Germano uit op het nieuwsportaal. De bijbehorende klant met een kind en een andere begeleiding van volwassenen zou alleen de pasta en een bord met ansjovis hebben besteld, maar wilde alles delen - op drie en niet op twee borden.

Het feit dat ze uiteindelijk slechts een extra bord voor haar klant berekende, ziet Germano als een gefeliciteerde trein: eigenlijk had ze beide extra platen moeten berekenen, het spoelwerk zou tenslotte zijn verdrievoudigd. De restauranteigenaar Cristina Biacchi, die om geld had gevraagd voor delen van de sandwich op Lake Comer, beweert op dezelfde manier: extra werkuren, extra spoelwerk. En - beide restauranthouders zijn het ermee eens: een maaltijd voor twee gasten - die gewoon niet loont.

200 euro straf in het geval van niet -uitlager van de gasten
In feite moeten veel restaurants in een crisis vechten, moeten vechten met verhoogde energie- en voedselprijzen- niet alleen in Italië. In mei 2022 veroorzaakte een restaurant een opschudding in North Rhine-Westfalian Ratingen omdat het in de toekomst toegang wilde vragen aan zijn gasten. Andere restaurants overal in Duitsland die all-you-can-eat buffetten aanbieden, zijn overgebracht naar het opleggen van straf: voor die gasten die goed kunnen worden geladen en vervolgens de helft kunnen verlaten.

En in Berlijn hebben veel gastronomieën - van rustieke restaurants zoals de dikke hospita tot gastronomische restaurants zoals Tim Raue - onlangs bekend - recent boetes van maximaal 200 euro van die gasten die geen bestelde tafel waarnemen; Dus laat de ruimte voor u gereserveerd. In veel Berlijnse restaurants hebben de procedure om alleen tafelsreserveringen met tijdsteven te laten hebben, zodat de gasten u uren na het eten niet blijven zitten om wijn te nipt op het laatste glas.

Wat Little Hospitabil een duidelijke taal spreekt: dat het gedrag van de gasten niet altijd afneemt in een glorieus - en dat dit moeilijk is in de crisis. Reserveringen die niet worden waargenomen, zorgen voor lege tabellen en daarom falen inkomsten. Overmatigheid op het alles-je-kan-eat buffet zorgt voor veel voedselverspilling en dus verliezen van het restaurant. En zelfs als een tafel in paren wordt bezet, maar alleen door u wordt opgegeten voor de prijs, betaalt de gastheer uiteindelijk. Er zijn dus veel andere voorbeelden - zoals de slechte snit in Berlijn, om kraanwater in een restaurant om een ​​glas te vragen - waar het onduidelijk blijft wat een goede service te doen heeft en wanneer een restauranthouder Grenzen moet maken.

Twee euro-kosten voor een extra plaat of voor het snijden van een sandwich klinken misschien schandalig, maar soms om de prijs van één in paren te proeven, maar het is soms ook. Dus wie heeft gelijk in het geschil over de beheersbare twee euro's? Wie is hier brutaal - de gastheer of de gasten? Is het niet meer zoals naar de bakker gaan in een sandwich dat je wilt delen? Hoe lang kan ik de tafel in het restaurant bezetten - en hoeveel mensen? Moeilijke doos.

Een ander voorbeeld uit Italië is al duidelijk: een paar dagen geleden publiceerde een Twitter -gebruiker de foto van een ontvangstbewijs; Nogmaals, het ging over een restaurant in Italië. Ook hier werden twee euro's extra berekend - om tomaten door de pizza te halen. Verontwaardiging.