Krytyka polityki społecznej: Parytet ogólnego stowarzyszenia ostrzega o błędach rządowych

Krytyka polityki społecznej: Parytet ogólnego stowarzyszenia ostrzega o błędach rządowych

Niemieckie Stowarzyszenie Parytetu gwałtownie skomentowało najnowsze osiągnięcia w polityce społecznej rządu federalnego w niedawno przeprowadzonym wywiadzie dla Joachima Rocka, nowego dyrektora generalnego. Rock skomentował nadchodzące, ścisłe sankcje, które mają zostać wprowadzone w ramach zasiłku obywateli i które jego zdaniem spotkają najbardziej zestresowanych ludzi w społeczeństwie.

„Osoby dotknięte sankcjami rzadko są ci, którzy odmawiają. Często to samotne matki walczą z różnorodnymi wyzwaniami życia codziennego”, powiedział Rock. Mówił o niebezpiecznym i nieustępliwym podejściu do odbiorców korzyści społecznych. Takie podejście wstrząsnęło niepotrzebnymi urazami i podważa pierwotną obietnicę finansowania z Koalicji Light Light, która chciała otworzyć nowy rozdział polityki społecznej z korzyścią obywateli.

szkodliwe skutki cięć

Rock podsumował: „Polityka sankcji rządu federalnego jest druzgocąca. Obietnice przedłożone w trakcie wprowadzenia pieniędzy obywateli zostały po prostu porzucone w ramach obecnych negocjacji budżetowych”. Może to mieć poważne konsekwencje dla osób zależnych od wsparcia w wycofaniu się z systemu. „Potrzebujemy tych ludzi, jako pracowników i współpracowników” - mówi Rock Alarming.

W debacie na temat zasiłku obywateli Joachim Rock przyjmuje również opozycję CDU i CSU. Skrytykował fakt, że opozycja rozpowszechnia fałszywe narracje o obywatelach uprawnionych do zasiłku cywilnego. Te narracje są nie tylko wprowadzające w błąd, ale są całkowicie sprzeczne z rzeczywistością. „Z społecznego punktu widzenia odmowa pracy nie jest poważnym problemem, ale jest to mocno zawyżone w publicznej dyskusji” - dodał Rock. Takie oświadczenia promują podziały i koperty bez wkładu w rozwiązywanie istniejących problemów społecznych.

Mit o „Całkowita odmowa”

konkretnym przykładem tej polityki jest liczba 100 000 domniemanych „całkowitych refuzorów” utworzonych przez sekretarza generalnego CDU Larsa Klingbeil. Rock opisał to twierdzenie jako „całkowicie nierealne”. Podkreślił jednak zróżnicowaną perspektywę społeczno -politycznego skrzydła partii CDA, które jest ważnym graczem w debacie.

W bieżącej dyskusji uderzające jest, że zaostrzenie polityki sankcji powoduje obawy o dużą liczbę organizacji społecznych. Ta polityka może podważyć zaufanie do wsparcia państwa i spowodować, że ci, którzy potrzebują pomocy, odwróci się od systemu zamiast korzystać z pożądanych kwalifikacji.

Odwołanie do odpowiedzialności

Rozważania rocka stanowią wyraźne ostrzeżenie. W jednym punkcie pilna prośba o podmioty polityczne staje się jasne: nadszedł czas na fundamentalną ocenę polityki społecznej w Niemczech. Działający system społeczny musi być w stanie wspierać najsilniejszych zagrożonych członków społeczeństwa bez dodatkowego obciążenia lub piętnowania. Politycy są zaproszeni do realizacji polityki opartej na zrozumieniu i wsparciu, a nie ze względu na strach i nadużycie.

Obecna dyskusja na temat polityki społecznej rządu federalnego jest odzwierciedleniem bardziej kompleksowego trendu w niemieckiej polityce społecznej. Opinie na temat odpowiedniego projektu środków wsparcia dla potrzebujących obywateli są często mocno spolaryzowane. Stowarzyszenie parytetu, pod przewodnictwem Joachima Rocka, twierdzi, że cięcia w finansowaniu i zaostrzenie sankcji mają negatywny wpływ na tych, którzy potrzebują wsparcia. Jednak nie jest to tylko debata polityczna; Chodzi również o konsekwencje społeczne i ekonomiczne, które mogą prowadzić do takich środków.

W ciągu ostatnich kilku dekad w Niemczech powtarzano dyskusje na temat projektowania korzyści społecznych. Niezwykłe porównanie są reformy Hartz IV, które zostały wprowadzone na początku 2000 roku. Reformy te miały na celu rozpoczęcie ludzi na rynku pracy, ale również doprowadziły do ​​ostrej krytyki ze względu na ich ścisłe sankcje i związaną z nią presję społeczną na potrzebujących. Rock odnosi się do nauk wyciągniętych z tych reform, aby nie powtarzać tych samych błędów. Zaostrzenie sankcji, analogiczne do doświadczenia z Hartzem IV, może prowadzić do zwiększonej stygmatyzacji bezrobotnych i utrudniać integrację z rynkiem pracy.

Implikacje polityczne i społeczne

Krytyka Joachima Rocka podkreśla ważny punkt: potencjalne społeczne implikacje obecnych reform. Sankcje określone przez rząd federalny mogą szczególnie wpłynąć na wrażliwe grupy społeczeństwa, takie jak samotni rodzice, osoby z pochodzeniem migracji lub osoby niepełnosprawne. Takie środki mogą dodatkowo zwiększyć nierówności społeczne i podważyć zaufanie do państwa opiekuńczego. Badania pokazują, że ubezpieczenie społeczne jest nie tylko korzystne dla jednostki, ale także dla całego społeczeństwa. Żarodowe środowisko społeczne promuje stabilność ekonomiczną i spójność społeczną.

Wpływ takiej politycznej na mobilność społeczną nie może być niedoceniany. Niewystarczający system społeczny może prowadzić do rodzin w spirali ubóstwa, co ma długoterminowy wpływ na rozwój dzieci i młodzieży w takich gospodarstwach domowych. Według Federalne centrum edukacji politycznej Dzieci z rodzin o niskich dochodach mają średnio mniej dostępu do edukacji i zasobów społecznych, co znacznie ogranicza ich przyszłe szanse.

Bieżące statystyki

Aby poprzeć argumenty rocka, pomocne jest przyjrzenie się bieżącym statystykom różnych badań społecznych. Według raportu Federalne biuro statystyczne , około 16,1% populacji w Niemczech żyło w gospodarstwach domowych zagrożonych dochodami w Niemczech. To ilustruje zakres problemu i pokazuje, że pewna część populacji jest szczególnie podatna na negatywne skutki ścisłych polityk społecznych.

Ponadto badanie sinus-instituts że 64% Niemców jest zdania, że ​​poparcie państwa dla potrzebujących jest pilnie niezbędne do zmniejszenia nierówności społecznych. Ta wyraźna większość pokazuje, że istnieje szerokie wsparcie społeczne dla systemu sprawiedliwego społecznego, który nie stygmatyzuje odbiorców korzyści społecznych, ale promuje ich integrację ze społeczeństwem.

- nag