Beveiliging en vrijheid in gevaar: de alarmerende toestand van de parken in Berlijn

Beveiliging en vrijheid in gevaar: de alarmerende toestand van de parken in Berlijn

In Berlijn zijn er altijd beveiligingsproblemen in sommige parken. Hier worden mensen regelmatig het slachtoffer van misdaden, wat een alarmerend signaal is voor de Rechtsstaat. Vrijheid om overal vrij te kunnen bewegen is een hoeksteen van democratie en de rechtsstaat. Mensen zouden niet bang moeten zijn om bepaalde plaatsen te zoeken, ongeacht geslacht, seksuele geaardheid, nationaliteit of religie.

Beveiliging is geen natuurlijke basis voor onze coëxistentie, maar een taak van de staat. De staat heeft het monopolie van geweld en het is zijn plicht om burgers te beschermen. Maar hoe reageren politiek, rechterlijke macht en politie op deze veiligheidsproblemen? In plaats van oplossingen te vinden, wordt een poging gedaan om het incidenten geheim te houden uit faalangst. Alleen al in Görlitzer Park zijn er in de afgelopen twaalf maanden 40 seksuele aanvallen en verkrachtingen geweest. Dit verliest vertrouwen in de rechtsstaat.

De alarmerende ontwikkelingen kunnen niet over het hoofd worden gezien. De daden van geweld, mesaanvallen en aanvallen nemen dramatisch toe, evenals homofobe en anti -semitische aanvallen. Brutale rellen, zoals op oudejaarsavond of in Castrop-Rauxel, Essen en Gießen, maken mensen onrustig. Meer en meer vrouwen voelen zich niet langer veilig op treinstations.

De Engelse term "No-Go Area" komt van het militaire jargon en beschrijft een gevaarlijk beperkt gebied. Gelukkig zijn we niet in oorlog. De rechtsstaat heeft de middelen om haar burgers te beschermen tegen misdaden. Het is echter essentieel dat deze fondsen consistent worden gebruikt.

Laatst werd uitgegeven tegen een 22-jarige Somalier vanwege een groepsverkrachting in Berlijn. Ango -periodes en het gebrek aan bescherming van de potentiële slachtoffers mogen niet worden aanvaard als een triest dagelijks leven. Het is tijd dat politici eindelijk de realiteiten noemen en maatregelen nemen om het vertrouwen van mensen in de rechtsstaat te herstellen. Onze democratie kan alleen werken met zekerheid en vrijheid. Anders riskeren we dat mensen zich wenden tot radicale partijen uit angst en wanhoop.