Ασφάλεια και ελευθερία σε κίνδυνο: Η ανησυχητική κατάσταση των πάρκων στο Βερολίνο

Ασφάλεια και ελευθερία σε κίνδυνο: Η ανησυχητική κατάσταση των πάρκων στο Βερολίνο

Στο Βερολίνο υπάρχουν πάντα προβλήματα ασφαλείας σε ορισμένα πάρκα. Εδώ οι άνθρωποι γίνονται τακτικά θύματα εγκλημάτων, που είναι ένα ανησυχητικό σήμα για το κράτος δικαίου. Η ελευθερία να είναι σε θέση να κινηθεί ελεύθερα οπουδήποτε είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να φοβούνται να αναζητούν ορισμένα μέρη, ανεξάρτητα από το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την εθνικότητα ή τη θρησκεία.

Η ασφάλεια δεν αποτελεί φυσική βάση για τη συνύπαρξή μας, αλλά ένα καθήκον του κράτους. Το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας και είναι καθήκον του να προστατεύει τους πολίτες. Αλλά πώς αντιδρούν η πολιτική, η δικαστική εξουσία και η αστυνομία σε αυτά τα προβλήματα ασφαλείας; Αντί να βρεθούν λύσεις, γίνεται προσπάθεια να διατηρηθεί τα περιστατικά μυστικά από το φόβο της αποτυχίας. Στο πάρκο Görlitzer μόνο υπήρξαν 40 σεξουαλικές επιθέσεις και βιασμοί τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Αυτό χάνει την εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου.

Οι ανησυχητικές εξελίξεις δεν μπορούν να αγνοηθούν. Οι πράξεις βίας, επιθέσεων μαχαιριών και επιθέσεων αυξάνονται δραματικά, καθώς και ομοφοβικές και αντισημιτικές επιθέσεις. Οι βίαιες ταραχές, όπως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ή στο Castrop-Rauxel, Essen και Gießen, κάνουν τους ανθρώπους να είναι αναστατωμένοι. Όλο και περισσότερες γυναίκες δεν αισθάνονται πλέον ασφαλείς στους σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Ο αγγλικός όρος "περιοχή no-go" προέρχεται από τη στρατιωτική ορολογία και περιγράφει μια επικίνδυνη περιορισμένη περιοχή. Ευτυχώς, δεν είμαστε σε πόλεμο. Το κράτος δικαίου έχει τα μέσα για την προστασία των πολιτών του από εγκλήματα. Ωστόσο, είναι σημαντικό τα κεφάλαια αυτά να χρησιμοποιούνται με συνέπεια.

Τελευταία εκδόθηκε εναντίον ενός 22χρονου Σομαλερού λόγω ομαδικής βιασμού στο Βερολίνο. Οι περιόδους Ango και η έλλειψη προστασίας των πιθανών θυμάτων δεν πρέπει να γίνονται αποδεκτές ως θλιβερή καθημερινή ζωή. Είναι καιρός οι πολιτικοί τελικά να ονομάσουν σαφώς τις πραγματικότητες και να λάβουν μέτρα για να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο κράτος δικαίου. Η δημοκρατία μας μπορεί να συνεργαστεί μόνο με βεβαιότητα και ελευθερία. Διαφορετικά, διακινδυνεύουμε τους ανθρώπους να στραφούν σε ριζοσπαστικά κόμματα από φόβο και απελπισία.