Προεδρικές εκλογές στην Ινδονησία 2024: Αγαπημένοι, υποψήφιοι και επιπτώσεις στην οικονομία

Προεδρικές εκλογές στην Ινδονησία 2024: Αγαπημένοι, υποψήφιοι και επιπτώσεις στην οικονομία

Στις 14 Φεβρουαρίου 2024, οι προεδρικές εκλογές πραγματοποιούνται στην Ινδονησία. Ταυτόχρονα, επιλέγονται το εθνικό κοινοβούλιο και τα κοινοβούλια των 38 επαρχιών. Ο επικεφαλής πρόεδρος Joko Widodo, ο οποίος δεν επιτρέπεται πλέον να τρέχει μετά από δύο όρους, έχει τρεις δυνητικούς διαδόχους: Prabowo Subianto, Υπουργός Άμυνας, Ganjar Pranowo, πρώην κυβερνήτης της Κεντρικής Ιάβα και Anies Baswedan, πρώην κυβερνήτης της Τζακάρτα. Σύμφωνα με έρευνες, το Prabowo Subianto είναι το αγαπημένο για την επιλογή.

Στην ινδονησιακή πολιτική, οι προσωπικότητες είναι συχνά πιο σημαντικές από τα κόμματα, γι 'αυτό οι πολιτικοί αντίπαλοι είναι στην ευχάριστη θέση να εισέλθουν σε συμμαχίες όταν πρόκειται για τα δικά τους συμφέροντα. Η προεκλογική εκστρατεία στην Ινδονησία πραγματοποιείται κυρίως μέσω των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης και χρησιμεύει κυρίως για τη διατήρηση της εικόνας των υποψηφίων. Θέματα όπως η οικονομία, η απόκτηση στο χώρο εργασίας, η διαφθορά και το περιβάλλον διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.

Το επίκεντρο της οικονομικής πολιτικής των υποψηφίων είναι πιθανό να διαφέρει σημαντικά από την προηγούμενη πολιτική. Η οικονομική πολιτική της Ινδονησίας προστατεύεται, με τις εξαγωγές να προωθούν και να ελαχιστοποιηθούν οι εισαγωγές. Η εκβιομηχάνιση αποσκοπεί στην προώθηση προστατευτικών μέτρων προκειμένου να επιτευχθεί υψηλότερη προστιθέμενη αξία στη χώρα. Αναμένεται ότι και οι τρεις υποψήφιοι θα συλληφθούν για την απαγόρευση εξαγωγής για μεταλλεύματα νικελίου, αν και δηλώθηκε παράνομα από τον ΠΟΕ.

Οι ξένες εταιρείες εξακολουθούν να διστάζουν τα σχέδια επέκτασης στην Ινδονησία. Το κράτος παρεμβαίνει μαζικά σε οικονομικά γεγονότα, τόσο μέσω της νομοθεσίας όσο και των ισχυρών εταιρειών που ανήκουν στην πολιτεία, οι οποίες κυριαρχούν σε πολλές βιομηχανικές περιοχές. Η ενσωμάτωση στις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού και η έλλειψη ειδικών καθιστούν δύσκολη τη διευθέτηση. Η Ινδονησία επιδιώκει μια εξωτερική πολιτική ουδετερότητας που αναμένεται να διατηρηθεί μετά τις εκλογές.

Παρόλο που η Ινδονησία είναι μια "ανώτερη μεσαία οικονομία εισοδήματος" σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα και έχει μέση ετήσια οικονομική ανάπτυξη άνω του 5 %, υπάρχουν δομικά ελλείμματα. Η χώρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εξαγωγή πρώτων υλών όπως το άνθρακα και το φοινικέλαιο, το ποσοστό της βιομηχανίας είναι χαμηλή και η τεχνολογική τεχνογνωσία λείπει. Η Ινδονησία σχεδιάζει να γίνει βιομηχανική εταιρεία μέχρι το 2045, αλλά αναμένεται να βασιστεί στις εισαγωγές τεχνολογίας. Αυτό θα μπορούσε να προσφέρει ευκαιρίες για γερμανικές εταιρείες. Το εμπόριο στην Κίνα είναι πολύ κυρίαρχο με μερίδιο 25 %, ενώ οι γερμανικές εξαγωγές στην Ινδονησία αποτελούν σήμερα μόνο το 0,2 %, σε σύγκριση με τις σημαντικά υψηλότερες εξαγωγές στη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ινδονησιακή οικονομία είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα της Γερμανίας Trade & Invest (GTAI). Η GTAI είναι ο Οργανισμός Ανάπτυξης Επιχειρήσεων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και ενημερώνει τις γερμανικές εταιρείες σχετικά με τις ξένες αγορές και υποστηρίζει ξένες εταιρείες στον οικισμό στη Γερμανία.

Γερμανία Trade & OTS