Bouwaannemer Christoph Gröner: Waarom de onroerendgoedprijzen van Berlijn onbetaalbaar maken
Bouwaannemer Christoph Gröner: Waarom de onroerendgoedprijzen van Berlijn onbetaalbaar maken
Christoph Gröner, een goed bekende bouwaannemer in Duitsland, heeft zijn zakelijke zetel in Berlijn, maar hij bouwt al twee jaar niet in de hoofdstad. Ondanks zijn overtuiging als sociaal -democraat, heeft hij nog steeds nauwe banden met de Berlijnse CDU. Gröner klaagt over de sterke stijging van de bouwkosten, waardoor het moeilijk is om betaalbare appartementen te realiseren. In steden zoals München en Hamburg zijn de onroerendgoed- en bouwkosten hoog, waardoor het moeilijk is om appartementen te bouwen tegen betaalbare prijzen.
In Berlijn zijn de kaderomstandigheden ook radicaal veranderd. De prijzen voor het bouwen van grond stegen snel binnen 15 jaar, wat leidt tot huurprijzen in de nieuwe gebouwen van 20 tot 25 euro per vierkante meter. Gröner benadrukt dat de schaarste aan land speculanten in hun handen speelt en dat de bouwkosten slechts een fractie van de totale kosten uitmaken. Desalniettemin wordt de bouwsector vaak bekritiseerd voor hoge prijzen, hoewel de onroerendgoedprijzen de meerderheid goedmaken.
Gröner heeft de bouwprojecten in Berlijn de afgelopen jaren sterk verminderd. De exploderende onroerendgoedprijzen hebben ertoe geleid dat het nieuwe gebouw niet langer de moeite waard is. De lage koopkracht van de Berlijnse bevolking maakt het moeilijk om de hoge onroerendgoedkosten te dekken en nog steeds winst te maken. Als alternatief heeft Gröner geïnvesteerd in andere Duitse steden zoals Keulen, Leipzig en Karlsruhe, waar de vastgoedprijzen minder stegen dan Berlijn.
Gröner wordt besloten om ideologisch gemotiveerd te zijn in huisvesting in Berlijn. Het pleit voor pragmatische oplossingen zoals het bedekken van snelwegen om ruimte te maken voor nieuwe appartementen. Hij benadrukt de noodzaak om de bouw van woningbouw uit politieke ernstige veldslagen te houden en een gemeenschappelijk masterplan te ontwikkelen om snel meer leefruimte te creëren. Gezien het gebrek aan huisvesting en de politieke conflicten waarschuwt Gröner dat de ontevredenheid van de bevolking zou kunnen leiden tot het kiezen van extremistische partijen.