Een andere gebouwexploitant van de Gröner -groep in Berlijn

Een andere gebouwexploitant van de Gröner -groep in Berlijn

Christoph Gröner, een van de grootste en meest prominente bouwers in Duitsland, hoofd van Grouner Group AG, gevestigd in Berlijn, heeft twee jaar geen bouwprojecten in de hoofdstad gerealiseerd. Hoewel hij 820.000 euro schonk als een grote donor van de Berlijnse CDU en zichzelf publiekelijk beschreef als een overtuigde sociaal -democraat, laat hij zien dat ecologisch gebouw deel uitmaakt van zijn bedrijfsstrategie. Ondanks aanzienlijke kostenstijgingen in het bouwsysteem, benadrukt Gröner dat de werkelijke problemen zich in de enorme toename van het land bevinden.

De ontwikkeling van de bouwkosten in Berlijn illustreerde Groener op basis van cijfers: in 2010 waren de onroerendgoedprijzen 700 euro per vierkante meter, terwijl de bouwkosten 2000 euro waren. Binnen 15 jaar stegen de prijzen bijna tien keer. Tegenwoordig vormen de onroerendgoedprijzen het grootste deel van de huur, wat een uitdagende situatie is voor het bouwen van aannemers en Gröner, die worden geconfronteerd met hoge onroerendgoedkosten.

Gröner benadrukt dat de koopkracht in Berlijn is afgenomen, zodat de bouw van nieuwe vastgoedprojecten niet langer winstgevend is. Daarom heeft zijn bedrijf twee jaar geen verdere bouwactiviteiten in Berlijn nagestreefd. Locaties zoals Keulen, Leipzig en Karlsruhe met hogere koopkracht hadden de voorkeur. De zwakke koopkracht van de Berlijners in vergelijking met andere Duitse steden beïnvloedt de winstgevendheid van bouwprojecten en leidt tot Groener zich elders gericht.

De discrepantie tussen politieke ideologie en praktijk in de bouw wordt getoond in beslissingen zoals de Postbanktower in Kreuzberg, waar ideologische redenen de creatie van gediversifieerde leefruimte voorkomen. Gröner benadrukt het belang van een evenwichtige relatie tussen sociale rechtvaardigheid en economische welvaart om een ​​gezond vastgoedlandschap te creëren. Het gebrek aan politieke bereidheid om snel de bouwwetgeving te creëren, maakt het moeilijk om dringend noodzakelijke leefruimte te creëren en kan leiden tot sociale spanningen.

In termen van de energietransitie spreekt Gröner voor duurzame oplossingen zoals geothermische energie, die niet alleen ecologisch maar ook economisch verstandig zijn. Hij twijfelt echter aan de belastingdragende capaciteit van de Duitse stroomraden voor de geplande massale verandering in warmtepompen van de lucht-lucht of airconditioningsystemen. Zijn kritische houding ten opzichte van maatregelen die niet duurzaam en efficiënt zijn, weerspiegelt zijn toewijding aan milieubewust gebouw.