Οι γλωσσικές μόδες έρχονται και πηγαίνουν: Η γλώσσα του Βερολίνου πριν από 100 χρόνια και σήμερα

Veröffentlicht: 20. Juli 2023, 10:17 Uhr

Von: NAG Redaktion

Die Sprache und der Sprachgebrauch verändern sich im Laufe der Zeit immer wieder. Was vor einigen Jahrzehnten noch gebräuchlich war, kann heute kaum noch jemand verstehen. Ein Beispiel dafür ist der Berliner Sprachwitz aus den 1920er Jahren. Damals war es üblich, die Wendung „Bei mir – Schiefertafel“ zu verwenden, um auszudrücken, dass man auf jemanden zählen kann. Eine Schiefertafel war ein beliebtes Hilfsmittel, um Rechenaufgaben zu lösen. Doch nicht nur Schiefertafeln wurden in die Sprache integriert. Es gab zahlreiche andere Wendungen, die mit „Bei mir“ begannen und auf unterschiedliche Situationen und Bedeutungen hinwiesen. Ein Beispiel dafür ist die Wendung „Bei … — Η γλώσσα και η χρήση της γλώσσας αλλάζουν ξανά και ξανά με την πάροδο του χρόνου. Σήμερα, σχεδόν κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ήταν ακόμα κοινό πριν από μερικές δεκαετίες. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το αστείο της γλώσσας του Βερολίνου από τη δεκαετία του 1920. Εκείνη την εποχή ήταν κοινό να χρησιμοποιήσετε τη φράση "μαζί μου - πίνακα σχιστόλιθου" για να εκφράσετε ότι μπορείτε να υπολογίζετε σε κάποιον. Μια πλάκα ήταν ένα δημοφιλές βοήθημα για την επίλυση των εργασιών πληροφορικής. Αλλά όχι μόνο οι πίνακες σχιστόλιθου ενσωματώθηκαν στη γλώσσα. Υπήρχαν πολλές άλλες στροφές που ξεκίνησαν με "μαζί μου" και επεσήμαναν σε διαφορετικές καταστάσεις και έννοιες. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η φράση "στο ... (Symbolbild/MB)

Η χρήση της γλώσσας και της γλώσσας αλλάζει ξανά και ξανά με την πάροδο του χρόνου. Σήμερα, σχεδόν κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ήταν ακόμα κοινό πριν από μερικές δεκαετίες. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το αστείο της γλώσσας του Βερολίνου από τη δεκαετία του 1920.

Τότε ήταν κοινό να χρησιμοποιήσετε τη στροφή "μαζί μου - πίνακα σχιστόλιθου" για να εκφράσετε ότι μπορείτε να υπολογίζετε σε κάποιον. Μια πλάκα ήταν ένα δημοφιλές βοήθημα για την επίλυση των εργασιών πληροφορικής. Αλλά όχι μόνο οι πίνακες σχιστόλιθου ενσωματώθηκαν στη γλώσσα. Υπήρχαν πολλές άλλες στροφές που ξεκίνησαν με "μαζί μου" και επεσήμαναν σε διαφορετικές καταστάσεις και έννοιες. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η φράση "With Me - Kangaroo", που σήμαινε τόσο πολύ όσο "να κάνουν μεγάλα άλματα με μια κενή τσάντα". Μια άλλη στροφή ήταν "μαζί μου - ρολόι τσέπης", που σήμαινε όσο "μπορείτε να παραμείνετε κλεμμένοι" ή "μπορώ να σας αφήσω να φύγετε".

Σήμερα μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι η διάλεκτο και η επικοινωνία του Βερολίνου στην πόλη είναι δύσκολη από την αυξανόμενη επιρροή των αγγλικών και του Kiezdeutsch. Αλλά ήδη πριν από 200 χρόνια στο Βερολίνο με τη χρήση της γλώσσας εκείνη τη στιγμή, θα ήταν πιθανώς εξίσου δύσκολο. Μια ματιά στα παλιά σκηνικά παιχνίδια ή τα βιβλία από τις προηγούμενες στιγμές δείχνει ότι η χρήση της γλώσσας και της γλώσσας υπόκειται πάντα σε αλλαγές.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε ότι πολλά αγαθά μεταφέρονται με αυτοκίνητα σκυλιών στο Βερολίνο. Ένας αντιπρόσωπος των γαλακτοκομικών προϊόντων είπε κάποτε ότι οι υπάλληλοί του ήταν "υπηρέτες σκυλιών". Αυτό το όνομα προέρχεται από το γεγονός ότι τα βαγόνια αγαθών τραβήχτηκαν από σκύλους. Σήμερα σκέφτεστε μικρά buggies στον όρο "αυτοκίνητα σκυλιών" με τα οποία μπορείτε να περπατήσετε τα σκυλιά σας.

Ακόμα και πριν από 100 χρόνια, θα υπήρχαν πολλά πράγματα στο Βερολίνο. Εκείνη την εποχή, ανατροπές όπως "Είσαι Manoli στα αριστερά" (τρελό) ή "Wire Wire;" (Χρήματα). Στο μυθιστόρημα του Hans Fallada "Little Man - Τι τώρα;" Από το 1932 υπάρχουν επίσης πολλές εκφράσεις και στροφές που δεν χρησιμοποιούνται σήμερα. Έτσι το θαυμαστικό σήμαινε "κάτι τέτοιο δεν ζει!" Εκείνη την εποχή έκπληξη για τη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων. Η έκφραση "You Sole Yes" ήταν επίσης για ψέματα ή ζάλη.

Μπορεί επομένως να φανεί ότι το αστείο της γλώσσας και της γλώσσας συνδέεται στενά με τη σύγχρονη ιστορία και τις κοινωνικές εξελίξεις. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό που κάποτε κατανοήθηκε μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο σε πολλές περιπτώσεις. Μια ματιά στο παρελθόν δείχνει ότι η γλώσσα και η διάλεκτο του Βερολίνου είχαν πάντα τη δική του γοητεία και σίγουρα θα κάνουν ένα ή δύο γέλια στο μέλλον.