Een leven als een film: Erich Küster viert binnenkort zijn 102e verjaardag!
Erich Küster blikt terug op zijn leven op 102-jarige leeftijd; Burgemeester Demirbüken-Wegner plant zijn verjaardagsfeestje in Reinickendorf.

Een leven als een film: Erich Küster viert binnenkort zijn 102e verjaardag!
Op 12 september 2025 kijkt de 101-jarige Erich Küster terug op een bewogen leven, dat hij vergelijkt met een film. In zijn jeugd voltooide hij een stage als machinist, maar twee weken later werd hij opgeroepen voor de oorlog op de Krim. Daar liep hij een beenblessure op die hem behoedde voor een nog ergere wending van het lot: Russische krijgsgevangene.
Na het einde van de oorlog vond Sexton zijn weg naar verschillende beroepen. Hij werkte als puinhelper, vulcaniseur, draaier, timmerman, havenarbeider en kraanmachinist voordat hij uiteindelijk de rol van magazijn en expeditie op zich nam. Deze verscheidenheid aan activiteiten weerspiegelt de uitdagingen en omwentelingen die veel mensen na de oorlog hebben meegemaakt.
Een bijzondere verjaardag
In het heden geniet Sexton van een hechte vriendschap die zijn dagelijks leven verrijkt. Sinds zijn 97e speelt hij met zijn steun op dinsdag bingo. Burgemeester Emine Demirbüken-Wegner is van plan zijn 102e verjaardag in stijl te vieren. Sexton zelf zei: “Het zou niet mijn schuld moeten zijn.”
Het verhaal van Erich Küster is niet alleen dat van een enkele man, maar trekt ook parallellen met de historische gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog, die nog steeds een belangrijk onderwerp in de samenleving zijn. Veel mensen doen onderzoek naar de gebeurtenissen van deze tijd, zowel voor hun eigen lokale onderzoek als om nazi-oorlogsmisdaden op te lossen.
Onderzoek naar militaire geschiedenis
Er is grote belangstelling voor de geschiedenis van de militaire eenheden in de Tweede Wereldoorlog. Onderzoek kan om verschillende redenen nuttig zijn, of het nu gaat om het identificeren van oude munitielocaties of het zoeken naar vermiste soldaten. Informatie over de stationering van troepen is te vinden in de Federale Archieven, maar onderzoek is vaak bewerkelijk. De aandelen zijn gesorteerd per militaire afdeling, wat de toegang moeilijk maakt. Zeer weinig documenten zijn in hun geheel bewaard gebleven, aangezien oorlogsdagboeken vaak al in 1943 eindigden.
Voor gedetailleerd onderzoek zijn er handige gidsen die wijzen op de noodzaak om veel bedrijven te evalueren. Situatiekaarten zijn toegankelijk vanuit de bezittingen van het opperbevel van het leger en geven een overzicht van de gestationeerde eenheden. Historische documenten en verslagen zijn essentieel voor het begrijpen van de complexe geschiedenis en het levend houden van de herinneringen aan wat was. Uiteindelijk maakt dit ook deel uit van de maatschappelijke verantwoordelijkheid die Erich Küster en vele andere hedendaagse getuigen op hun eigen manier belichamen.