Ostatni opór Berlina: Heroiczne ucieczki i śmiertelne walki w 1945 roku

Ostatni opór Berlina: Heroiczne ucieczki i śmiertelne walki w 1945 roku

Mitte, Deutschland - 23 kwietnia 1945 r. Centrum miasta Berlina było w stanie w nagłych wypadkach. Terytorium Hitlera zmniejszyło się do przygnębiającego minimum zaledwie 80 kilometrów kwadratowych. Podczas gdy setki tysięcy niemieckich żołnierzy i cywilów spodziewało się nie do powstrzymania końca wojny, miasto było mocno kontrolowane przez brutalne walki. Centrum miasta zostało oficjalnie zamknięte o 12 w południe, a tylko miejscowi mogli opuścić miasto. Lot był dla wielu wyzwaniem, ponieważ ważne główne drogi barykad zostały zablokowane. Dziennikarz Theo Findahl, który mieszkał w Berlinie od 1939 r., Udało się uciec do Dahlemu, gdzie on i jego przyjaciele w ogrodzie o plotkach krążenia w Berlinie. [Welt] donosi, że 16 kwietnia 1945 r. Armia Czerwona rozpoczęła burzę w Berlinie z 2,5 milionami żołnierzy.

Po zaledwie trzech dniach gorzkich bitew ostatnia niemiecka linia frontu zawaliła się na wysokości Seelower. 20 kwietnia, 56. urodziny Hitlera, sowiecka artyleria otworzyła pożar w okręgu rządowym. Pierwsze czołgi osiągnęły granice miasta 21 kwietnia, podczas gdy dzielnice miasta były stopniowo podbijane - Hohenschönhausen spadł 23 kwietnia, Reinickendorf i Spandau 24 kwietnia Zehlendorf 25 kwietnia.

Sytuacja w mieście

Walki coraz częściej koncentrowały się na dużych przejściach i mostach. Dla wielu Niemców, w tym Żydzi, tacy jak Siegmund Weltlinger i Hans Rosenthal, gra kryjówka zakończyła się, gdy wydawało się, że niebezpieczeństwo deportacji minęło. 27 kwietnia obszar ziemi Hitlera był zaledwie jedną dziesiątą obszaru Berlińskiego, a miliony ludzi szukały ochrony w bunkrach i powietrzu. Niemiecki opór był słaby; Wielu żołnierzy stanęło w obliczu wyborów między niewoli a śmiercią, podczas gdy Armia Czerwona awansowała do Centrum Berlina, nie do stopnia. Według [Süddeutsche Zeitung] Wehrmacht został już znacznie osłabiony, a NSDAP odmówił przyjęcia poddania się.

Ostatnia zawartość Wehrmachta zrobiła wszystko, co możliwe, aby zatrzymać radziecki postęp. Desperacka lokalizacja została pokazana w zmobilizowanej populacji, która była używana do budowy rów i półek. 30 kwietnia ocalały przywódca wokół Hitlera, Joseph Goebbels i Martin Bormann pocałowali rzeczywistość zbliżającej się porażki, podczas gdy siły dowodzenia miały narysować brutalną linię samobójstwa Hitlera tego samego dnia. 30 kwietnia armia czerwona trwa flaga nad Reichstagem, dwa dni później, 2 maja, ostatnie stowarzyszenia Wehrmacht w Berlinie poddały się. [DHM] dodaje, że bezwarunkowe poddanie zostało podpisane 8 maja.

Efekty

Walki o Berlin wymagały strasznego życia. Szacuje się, że zmarło co najmniej 80 000 sowieckich i około 100 000 niemieckich żołnierzy i cywilów. W stresującym klimacie strachu i beznadziejności obywatele miasta zwrócili się do nieudanych haseł wytrwałości, podczas gdy rzeczywistość nieustannie trwała na ulicach Berlina. Optymistyczna obietnica Hitlera po „ostatecznym zwycięstwie” stała się coraz bardziej niewiarygodna, szczególnie w ciągu ostatnich kilku tygodni wojny.

25 kwietnia 1945 r. Zakon przewodnika wywołał bezwzględne strzelaniny cywilów przez polecenia Waffen-SS. W środku tej mrocznej atmosfery ostatni opór armii niemieckiej wydawał się nie do powstrzymania w związku z ukierunkowaną ofensywą Armii Czerwonej. 8 maja 1945 r. Ostatecznie oznaczał oficjalny koniec wojny w Europie i zwiastował nową erę.