Μεγάλα σχέδια στο Βερολίνο; Christoph Gröner σε συνέντευξή του

Μεγάλα σχέδια στο Βερολίνο; Christoph Gröner σε συνέντευξή του

Ο Christoph Gröner, ένας από τους κορυφαίους οικοδόμους της Γερμανίας, έχει την έδρα της για τις επιχειρήσεις στο Βερολίνο, αλλά δεν έχει οικοδομήσει τίποτα στην πρωτεύουσα για δύο χρόνια. Ο επιχειρηματίας ήταν γνωστός το 2020 για τη γενναιόδωρη δωρεά του 820.000 ευρώ στο CDU του Βερολίνου. Παρά την υποστήριξη αυτή, εξήγησε αργότερα σε ένα μελλοντικό φόρουμ ως πεπεισμένος σοσιαλδημοκράτης, ο οποίος εγείρει ερωτήματα. Ο Gröner υπογράμμισε ότι οι εκρηκτικές τιμές των ακινήτων στο Βερολίνο καθιστούν όλο και περισσότερο την κατασκευή προσιτών χώρων διαβίωσης όλο και πιο ασύμφορου. Κατέστησε σαφές ότι η πρόκληση δεν είναι κυρίως στο κόστος κατασκευής, αλλά στις τιμές των αστρονομικών ακινήτων.

Η ανάπτυξη τιμών στο Βερολίνο απεικονίζεται Groener με βάση αριθμούς: από 700 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για ακίνητα το 2010 έως σχεδόν δέκα φορές 15 χρόνια αργότερα. Αυτή η έκρηξη κόστους καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη δημιουργία φθηνού χώρου διαβίωσης. Ο Gröner υπογράμμισε το γεγονός ότι η έλλειψη των εικαστών της γης ευνοεί τους κερδοσκόπους που αυξάνουν τις τιμές. Αυτό σημαίνει ότι οι προγραμματιστές ακινήτων, όπως και αυτός, εργάζονται με σχετικά χαμηλά περιθώρια και εξακολουθούν να αποτελούν το κύριο άτομο που είναι υπεύθυνος για τις υψηλές τιμές των ακινήτων.

Η απόσυρση της εταιρείας Gröner από την αγορά του Βερολίνου πραγματοποιήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της υπερβολικής αύξησης των τιμών των ακινήτων. Εικονογράφησε ότι η αγοραστική δύναμη των Βερολινών δεν ήταν αρκετή για να καλύψει τα απαιτούμενα ενοίκια και ταυτόχρονα φέρει το υψηλό κόστος ιδιοκτησίας. Ως αποτέλεσμα, αποφάσισε να συνεχίσει να δραστηριοποιείται σε άλλες πόλεις όπως η Κολωνία, η Λειψία και η Karlsruhe, όπου η αγοραστική δύναμη είναι υψηλότερη σε σχέση με το Βερολίνο.

Ο Gröner υπογράμμισε την επείγουσα ανάγκη για επανευθυγράμμιση της οικοδομικής πολιτικής και επέκρινε τις ιδεολογικές διαμάχες που εμποδίζουν τη στέγαση. Πρότεινε ρεαλιστικά μέτρα, όπως η κάλυψη των αυτοκινητοδρόμων για τη στέγαση. Επίσης, απευθύνθηκε στην πολιτική να εγκαταλείψει τις ιδεολογικές συζητήσεις και να συμφωνήσει σε ένα γενικό σχέδιο για τη στέγαση, προκειμένου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την οξεία έλλειψη στέγασης στο Βερολίνο και να αποτρέψει τον πολιτικό εξτρεμισμό με βάση τις κοινωνικές αδικίες.