Pokój czy wojna? Zmiana wartości społecznych w Niemczech

Pokój czy wojna? Zmiana wartości społecznych w Niemczech
41 lat temu urocza piosenkarka pop Nicole wygrała scenę konkursu piosenki Eurowizji ze swoją piosenką „A Little Peace”. Piosenka, która dla wielu brzmiała jak żart: „Mały pokój, mały sen i że ludzie nie płaczą tak często”. Ale czasy się zmieniły! Ironiczne reakcje Punk Disco Band DAF, który przeciwdziałał „małej wojnie”, wydają się dziś prawie prorocze. Ponieważ chociaż niewielkie melodie poprzednich dni zniknęły, słowo „pokój” jest bardziej niż kiedykolwiek oglądane z sceptycyzmem.
W świecie, w którym prośba o pokój jest odrzucany jako naiwny, ludzie są podzieleni. Głosy, które wzywają, że musimy się bronić, nawet bez atakujących, stają się głośniejsze. „Ciężkie czasy” - te metafory cierpienia, które poeta smażył kiedyś, wydają się bardziej obecne niż kiedykolwiek. Raporty są nie mniej niepokojące w mediach. Przemysł uzbrojenia kwitnie w tym obawie, że kraj bierze, a polityka mówi o „przerwach wojny” Niemcy.
Msza wznosi się na pokój
W czwartek imponujące 30 000 osób zebrało się w Berlinie, aby zademonstrować pokój. Przezroczyste przesłanie było wyraźnie i wyraźnie: „Pokój nie jest przekleństwem!” Ale pośród połączeń po pokoju istnieje ryzyko, że „wojna” zostanie uznana w niektórych miejscach za pożądaną. W przeszłości euforia się skończyła, a pełzający, poważny ton zastępuje beztroskie melodie.
W dyskusji politycznej wezwanie jest głośne, aby rozwijać „realistyczne” podejście do NATO. Ale co to naprawdę oznacza? Podczas gdy młodzi mężczyźni nazywają swoją broń w mediach - „Jeśli walczę, to o Europę!” - Pozostaje sprzeczność: czy to wciąż głos rozumu czy desperacka rzeczywistość?
Walka między nadzieją a rozpaczą
W tych trudnych czasach, kiedy nie ma już stron tego samego medalu dla wielu „pokoju” i „wojny”, pojawia się pytanie: ile pokoju naprawdę potrzebujemy? A może nie chodzi już o pokój, ale o przetrwaniu w groźnym świecie? Demonstracje w Berlinie są żywym świadectwem walki między tą nadzieją pokoju a głęboko zakorzenionym strachem przed wojną. Akt równoważenia staje się węższy!