The Waldbühne Berlin: między letnimi koncertami a ciemną historią

The Waldbühne Berlin: między letnimi koncertami a ciemną historią

Waldbühne w Berlinie jest dla wielu integralną częścią letniego programu kulturowego. Każdego roku przyciąga około pół miliona ludzi, którzy czekają na szeroki zakres koncertów. W letnich miesiącach 2024 r. Wystąpili także wielcy artyści, tacy jak Peter Maffay i Clueso, podczas gdy Roland Kaiser i Paul Kalkbrenner również znajdują się na ich liście. Ale podczas gdy goście lubią muzykę i malownicze tło, mroczna historia lasu często pozostaje w tle.

Imponująca architektura Waldbühne pokazuje, że pochodzi z innego czasu. Ogromne kamienne struktury przypominają liczne budynki z czasów narodowego socjalizmu. W rzeczywistości Waldbühne został zbudowany pod nadzorem Josepha Goebbelsa, ówczesnego ministra propagandy, który wezwał do budowy tego otwartego etapu. Sam Adolf Hitler miał kiedyś znacznie większy etap dla 100 000 widzów, ale w końcu zrealizowano pojemność około 22 000 odwiedzających.

Historia budynku

Kompleks budowlany został stworzony w ramach przygotowań do igrzysk olimpijskich w Berlinie z 1936 roku. Architekt Werner March, który również zaprojektował stadion olimpijski, był odpowiedzialny za Waldbühne. Pierwotnie otwarty pod nazwą „Dietrich-Cecart-Stage”, został stworzony z zamiarem nie tylko służenia jako lokalizacja wydarzeń kulturalnych, ale także jako rzecz, w której ideologia nazistowskiej dyktatury powinna być propagowana za pomocą gier rzeczy. Te gry były częścią metody egzekwowania koncepcji „popularnej społeczności” przeciwko innym grupom.

Transformacja po wojnie

Po zakończeniu II wojny światowej Waldbühne doświadczyli transformacji. Po pierwsze, był używany jako kino otwarte i służyło między innymi jako lokalizacja wydarzenia dla Berlinale, znanego festiwalu filmowego. Z czasem jednak odbywały się również przesunięte mecze i boks. W latach 60. XX wieku usunięto szkody wojenne w Waldbühne i coraz częściej rozwinęły się w lokalizację koncertową. Niezapomnianym wydarzeniem był koncert Rolling Stones w 1965 roku, który doprowadził do podekscytowanego tłumu, z których część zburzyła miejsca i konfliktu z policją. Scena pozostała zamknięta przez pewien czas, aż został naprawiony.

Wraz z przeprojektowaniem w latach 80. XX wieku scena leśna otrzymała uderzający dach namiotu, który jest teraz jego cechą wyróżniającą. Od tego czasu miały miejsce wiele koncertów, a niesamowita przeszłość jest często ignorowana. Dzisiejsze użycie Waldbühne nadaje mu nowe znaczenie, ale cienie jego stworzenia wciąż rzucają długim cieniem na dziedzictwo kulturowe stolicy.

ciemne cienie przeszłości

Chociaż Waldbühne jest pożądanym miejscem dla fanów, jego historia pozostaje nieznana wielu. Symbole narodowej architektury socjalistycznej, mroczna przeszłość i dziedzictwo propagandy są częścią pamięci kulturowej, która jest często pomijana. Ważne jest, aby takie konteksty historyczne były rozumiane i omawiane, aby wydarzenia się nie straciły. Waldbühne to nie tylko scena muzyki i sztuki, ale także pomnik wydarzeń z przeszłości i tego, jak mogą nadal wpływać na ludzi.

Znaczenie sceny leśnej dla sceny kulturowej Berlina

Waldbühne nie tylko stał się ważnym miejscem muzyki, ale także ważną częścią sceny kulturowej i wydarzenia w Berlinie. Odbywają się tutaj nie tylko koncerty, ale także różne wydarzenia kulturalne, festiwale i występy filmowe. Unikalna atmosfera otwartego powietrza nie tylko przyciąga lokalnych gości, ale także turystów z całego świata. Ta różnorodność pokazuje, w jaki sposób Waldbühne przez lata rozwinęła się w kulturalny punkt spotkania dla różnych pokoleń i grup społecznych

Zwłaszcza w lecie scena leśna jest odwiedzana przez ludzi w każdym wieku. W ostatnich dziesięcioleciach rozwinęła się w symbol postawy Berlina do życia. Niezależnie od tego, czy są to duże międzynarodowe gwiazdy, czy lokalni artyści, scena oferuje miejsce na różne style muzyczne i style. Specjalne okazje, takie jak festiwal na świeżym powietrzu „Rock Im Park”, przyciągają szeroką publiczność na swój sposób i promują wymianę między różnymi kulturami.

Architektura i projekt: hołd dla starożytności

Architektonicznie Waldbühne jest niezwykłym przykładem łączenia funkcjonalności i roszczeń estetycznych. Zaprojektowany przez Wernera March, scena łączy projekt, który przypomina klasyczny grecki teatr z nowoczesnymi elementami. Kontemplacyjny charakter projektu został celowo wybrany, aby nie tylko urzekać widzów wizualnie, ale także w celu optymalizacji akustycznej. Ta orientacja architektoniczna zapewnia, że ​​odgłosy muzyków można oglądać autentycznie i wyraźnie w całym obszarze Waldbühne.

Charakterystyczny dach namiotowy, który został dodany w latach 80., oferuje nie tylko ochronę przed deszczem i słońcem, ale także przyczynia się do akustyki i wizualnej przyciągania tego obszaru. Inwestycje w modernizację i remont Waldbühne są dowodem na to, że to miejsce historyczne uosabia ważne wartości kulturowe miasta Berlin.

- nag