Η έλλειψη στέγασης του Βερολίνου: Ψυχολογικές κρίσεις ως σκιά της πόλης μας

Η έλλειψη στέγασης του Βερολίνου: Ψυχολογικές κρίσεις ως σκιά της πόλης μας

Neukölln, Deutschland - Μια ομάδα επισκεπτών βρίσκεται τώρα στην πόρτα του κ. Schacht στο Neukölln. Το διάδρομο είναι σφιχτό και ο κάτοικος δεν άνοιξε. Αυτό γίνεται ως μέρος μιας εκδήλωσης που διοργανώνεται από τη συνολική συσχέτιση της ισοτιμίας. Αυτό το ταξίδι με το λεωφορείο αντιμετωπίζει τη σοβαρή έλλειψη στέγασης στο Βερολίνο και τις καταστροφικές επιπτώσεις του σε ψυχικά ασθενείς και άστεγους, συμπεριλαμβανομένων των νέων. Ο προπονητής με την επιγραφή "Starship" περιμένει τους επισκέπτες, αλλά παραμένει ακόμα στο "Welcome Home" και το δεύτερο O είναι ένα σπίτι. Ο κ. Schacht ζει σε ένα ανακαινισμένο διαμέρισμα που τον έσωσε από την προσγείωση στο δρόμο, σε ένα κτίριο που περιλαμβάνει 18 διαμερίσματα για τους άστεγους και δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Gewobag.

Το Βερολίνο έχει πει αντίο στο ιδανικό της αποκεντρωμένης διαμονής τα τελευταία χρόνια. Αυτή η εξέλιξη καθιστά σαφείς τις προκλήσεις στον τομέα της στέγασης, ειδικά για άτομα με ψυχικές ασθένειες. Ο Stefanie Schreiter, επικεφαλής του Κέντρου Θεραπείας για Διπολικές Διαταραχές στο Charité, υπογραμμίζει ότι πάνω από το 70% των αστέγων σε μεγάλες γερμανικές πόλεις έχουν ψυχική ασθένεια που χρειάζονται θεραπεία και πάνω από το 90% επηρεάστηκαν τουλάχιστον μία φορά. Η σχέση μεταξύ έλλειψης και ψυχικών ασθενειών είναι πολύπλοκη και συζητείται επίσης από τη λεγόμενη υπόθεση μετατόπισης ή μετατόπισης. Αυτή η θεωρία λέει ότι οι ψυχικές ασθένειες οδηγούν συχνά σε ανθρώπους που χάνουν τα διαμερίσματά τους.

Η σπείρα της έλλειψης στέγης και των ψυχικών ασθενειών

Τα άτομα με ψυχικές ασθένειες συχνά δεν βρίσκουν πρόσβαση σε επαρκή χώρο διαβίωσης, καθώς οι ασθένειές τους καθιστούν την αναζήτηση πολύ πιο δύσκολη. Είναι επίσης σημαντικό να εξετάσουμε τους κοινωνικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην έλλειψη στέγης, όπως η απώλεια της εργασίας, των χρεών και των διαχωρισμών. Μια μετα-ανάλυση δείχνει ότι η έλλειψη στέγης είναι μια έκφραση κοινωνικού αποκλεισμού και συχνά συνδέεται με τον κοινωνικό στιγματισμό των προσβεβλημένων. Οι ψυχικές ασθένειες μπορεί να είναι τόσο αιτία όσο και η συνέπεια της έλλειψης στέγης.

Συνέδριο τον περασμένο Σεπτέμβριο συγκέντρωσε ειδικούς από διάφορους τομείς για την ανάπτυξη στρατηγικών για την καταπολέμηση αυτού του θέματος. Παρά τις πολυάριθμες πρωτοβουλίες, πολλοί άνθρωποι πέφτουν μέσω του κοινωνικού δικτύου λόγω προβλημάτων διασύνδεσης. Η ανάγκη για καλύτερη δικτύωση μεταξύ του συστήματος ψυχιατρικής περίθαλψης και της βοήθειας των άστεγων απαιτείται από πολλούς εμπειρογνώμονες, κυρίως επειδή οι ηλικιωμένοι και οι άνθρωποι με διπλές διαγνώσεις είναι συχνά ιδιαίτερα μειονεκτούντες.

Νέες προσεγγίσεις και προκλήσεις

Ως μέρος της συζήτησης, συζητείται επίσης η έννοια της "στέγασης", στην οποία οι άνθρωποι προσφέρονται χώρους διαβίωσης χωρίς συνθήκες. Οι προτάσεις έχουν νόημα, αλλά ο χώρος είναι περιορισμένος λόγω της οξείας έλλειψης στέγασης. Η έκθεση σχετικά με την ανάπτυξη της έλλειψης στέγης στη Γερμανία δείχνει ότι το 2018, περίπου 678.000 άνθρωποι ήταν άστεγοι, συμπεριλαμβανομένων 41.000 χωρίς καταλύματα στο δρόμο. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επαρκή στατιστικά στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των άστεγων γυναικών και παιδιών, αν και το ποσοστό δεν είναι ασήμαντο.

Για να βοηθήσουν τους επηρεασμένους, είναι σημαντικό να σχεδιάστηκε απλά η πρόσβαση σε βοήθεια. Η υπερβολική υποστήριξη θα μπορούσε να βοηθήσει όσους διαφορετικά δεν θα επωφεληθούν από τη βοήθεια. Η συμπερίληψη των πρώην προσβεβλημένων ανθρώπων στην ανάπτυξη νέων προγραμμάτων θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στην εξεύρεση κατάλληλων λύσεων. Υπάρχει επίσης αυξανόμενη ανάγκη για ψηφιακές λύσεις που μειώνουν τα εμπόδια και αυξάνουν την υποστήριξη.

Οι προκλήσεις που συνδέονται με τις διαδικασίες περιθωριοποίησης και την έλλειψη στέγης δεν είναι μόνο κοινωνικές αλλά και πτυχές υγείας. Η πανδημία της Corona έχει ενισχύσει τα υπάρχοντα μειονεκτήματα και περιπλέκει τη διατήρηση των βοηθητικών μέτρων. Οι πολιτικές εξελίξεις, όπως η εξευγενισμό και η αστικοποίηση, έχουν επίσης σφίξει τα προβλήματα. Οι ερχόμενοι μήνες θα δείξουν πόσο ενεργά πρόκειται για την πόλη του Βερολίνου και αν παρέχεται η απαραίτητη υποστήριξη για τους επηρεασμένους.