64 χρόνια οικοδόμησης του τείχους: θυμόμαστε τα θύματα της διαίρεσης στο Βερολίνο!

64 χρόνια οικοδόμησης του τείχους: θυμόμαστε τα θύματα της διαίρεσης στο Βερολίνο!

Στις 13 Αυγούστου 2025, το Βερολίνο και το Βρανδεμβούργο θα τιμήσουν το κτίριο του τείχους, το οποίο ξεκίνησε από την ηγεσία του GDR πριν από 64 χρόνια. Το κεντρικό μνημείο βρίσκεται στο Bernauer Strasse, όπου σχεδιάζεται μια υπηρεσία στο παρεκκλήσι της συμφιλίωσης. Η τελετή περιλαμβάνει την τοποθέτηση ενός στεφάνι από τον κυβερνήτη δήμαρχο του Βερολίνου, Kai Wegner (CDU) και άλλα αναμνηστικά γεγονότα που πραγματοποιούνται σε διάφορες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένου του Memorial Wall Griebnitzsee στο Πότσνταμ και της Γέφυρας Glienicke.

Το επίκεντρο της μνήμης είναι επίσης η μνήμη της τύχης του Peter Fechter, ο οποίος πυροβολήθηκε ενώ προσπαθεί να δραπετεύσει το 1962. Ο Fechter έχει γίνει μια συμβολική φιγούρα για τους πολλούς ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στο Τείχος του Βερολίνου, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία της σημερινής μνήμης.

Ιστορία και σημασία του κτιρίου του τοίχου

Η κατασκευή του τείχους στις 13 Αυγούστου 1961 ήταν μια απάντηση από την ηγεσία της GDR στη μαζική ροή προσφύγων που είχαν συνεχιστεί από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μεταξύ του 1949 και του 1961, περίπου 2,7 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν το GDR, πολλοί από τους νέους ενήλικες. Το SED δικαιολόγησε την κατασκευή του τοίχου ως «αντιφασιστικό προστατευτικό τοίχο» για να προστατευθεί από την υποτιθέμενη επιρροή των δυτικών χωρών. Ωστόσο, αυτή η κίνηση οδήγησε σε μια δραστική διαίρεση όχι μόνο της πόλης, αλλά και των οικογενειών και των φιλιών.

Το πρωί της 13ης Αυγούστου 1961, τα σύνορα ήταν προσωρινά σφραγισμένα. Λαμβάνοντας υπόψη τις μαζικές κινήσεις διαφυγής, η ηγεσία της SED αποφάσισε να σφίξει τους ελέγχους με μια έκπληξη επίθεση την Κυριακή. Τις επόμενες εβδομάδες, το συρματόσχοινο έγινε ένα τείχος από σκυρόδεμα και ο τοίχος της πόλης ήταν τελικά 43,1 χιλιόμετρα.

Συνέπειες και θύματα του τείχους

Στα περισσότερα από 28 χρόνια της ύπαρξής του, ο τοίχος ισχυρίστηκε ότι πάνω από 140 ζει σε προσπάθειες να δραπετεύσει. Εκατοντάδες τραυματίστηκαν ή συνελήφθησαν, υπογραμμίζοντας το ανθρώπινο κόστος του καθεστώτος τοίχου. Οι θάνατοι και τα βάσανα των ανθρώπων, όπως στην περίπτωση του Peter Fechter, είναι τραγικές αναμνήσεις που έχουν εισέλθει στη συλλογική μνήμη του έθνους.

Σήμερα, η Ημέρα Μνήμης αποτελείται όχι μόνο για τελετές, αλλά και για μια κρίσιμη ματιά στην ιστορία του Τείχους του Βερολίνου. Η κατασκευή του τείχους παρουσιάστηκε από την ηγεσία του GDR ως αναγκαιότητα, αλλά η πραγματικότητα ήταν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανυποψίαστη ανθρώπινη ταλαιπωρία. Η ανάμνηση αυτών των χρόνων είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της κοινής μας ιστορίας και για τη δέσμευση για την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Για πολλούς, η οικοδόμηση του τείχους δεν είναι μόνο μια ιστορική ημερομηνία, αλλά ένα σύμβολο της διαίρεσης και των προκλήσεων που προκύπτουν από αυτό το παρελθόν. Τα σημερινά αναμνηστικά γεγονότα παρέχουν χώρο για προβληματισμό και την ευκαιρία να μάθουν μαθήματα από την ιστορία.

Οι εορτασμοί επεκτείνονται επίσης στο Βρανδεμβούργο, με κεντρικό γεγονός το απόγευμα στο Seeburg, όπου ο πρόεδρος του κρατικού κοινοβουλίου Ulrike Liedtke (SPD) και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Robert Crumbach (BSW) αναμένονται. Σε αυτή τη στιγμή της μνήμης, το ζήτημα της ευθύνης του παρελθόντος καθίσταται ιδιαίτερα σημαντικό.

Συνολικά, οι ημέρες της μνήμης όπως σήμερα είναι ζωτικής σημασίας για να διατηρηθεί η μνήμη των γεγονότων του παρελθόντος ζωντανή και να υποστηρίξει τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που θεωρούνται τώρα δεδομένες μετά την επανένωση.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στους ιστότοπους του RBB24, Berlin.de στο μνημείο Peter Fechter και Berlin.de για την κατασκευή του τοίχου εύρημα.