Πολιτικές προκλήσεις: Τι σημαίνει μια κυβέρνηση μειονοτήτων για τη Σαξονία και τη Θουριγγία;

Πολιτικές προκλήσεις: Τι σημαίνει μια κυβέρνηση μειονοτήτων για τη Σαξονία και τη Θουριγγία;

Βερολίνο. Οι εκλογές βρίσκονται ακριβώς κοντά στα ομοσπονδιακά κράτη της Σαξονίας και της Θουριγούριας και η πολιτική σκηνή θα μπορούσε σύντομα να αλλάξει σημαντικά. Μια τρέχουσα έρευνα δείχνει ότι η εναλλακτική λύση για τη Γερμανία (AFD) και στις δύο χώρες είναι καλά στο δρόμο για να γίνει η ισχυρότερη δύναμη. Αλλά εδώ αναρωτιέστε: πώς σχηματίζεται μια σταθερή κυβέρνηση όταν σχεδόν όλα τα κόμματα αποκλείουν τη συνεργασία με την AFD;

Οι αριθμοί είναι σαφείς: Σύμφωνα με μια έρευνα Forsa που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή, το AFD στο Thuringia έρχεται στο 30 %, ενώ το CDU είναι 22 %. Η Συμμαχία Sahra Wagenknecht (BSW) φτάνει το 17 %, ακολουθούμενη από την Αριστερά με 14, το SPD με 7 και τα Πράσινη με 4 τοις εκατό. Η εικόνα είναι παρόμοια στη Σαξονία: εδώ το CDU οδηγεί με 33 %, ακολουθούμενη από το AFD με 31 %. Το BSW έχει επίσης σημαντικό μερίδιο στο 12 %. Το SPD θα εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο του κράτους της Δρέσδης στο 7 %, οι Πράσινοι δημιουργούν 6 τοις εκατό. Οι προκλήσεις για το μελλοντικό κυβερνητικό σχηματισμό είναι ήδη απτές.

Τι σημαίνει μια κυβέρνηση μειοψηφίας;

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ορισμένοι βουλευτές συμφωνούν με την αντιπολίτευση της ψηφοφορίας για το τι μπορεί να βοηθήσει την κυβέρνηση των μειονοτήτων. Αλλά αυτό φέρει επίσης κινδύνους: Εάν η αντιπολίτευση είναι αντίθετη με ορισμένα σχέδια νόμων, μπορούν να αποκλειστούν. Για το λόγο αυτό, οι κυβερνήσεις των μειονοτήτων συχνά δεν είναι πολύ αποτελεσματικές επειδή πρέπει να διεξάγουν συνεχείς διαπραγματεύσεις και έτσι να γίνονται επιρρεπείς σε εξωτερικές επιρροές.

Κοιτάξτε την ιστορία των μειονοτικών κυβερνήσεων

Στη Γερμανία, οι μειονοτικές κυβερνήσεις είναι μάλλον σπανιότητα. Ιστορικά, δεν υπήρχε μακροχρόνια κυβέρνηση μειονοτήτων σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Ένα εξέχον παράδειγμα είναι το SPD στο πλαίσιο του Willy Brandt, το οποίο κυβερνούσε το 1972 για 244 ημέρες χωρίς πλειοψηφία μετά την αλλαγή του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Αντίθετα, υπάρχουν μερικά παραδείγματα κυβερνήσεων μειονοτήτων σε κρατικό επίπεδο, όπως στο Βερολίνο, όπου το CDU αποφάνθηκε από το 1981 έως το 1983. Στην Hesse, το SPD αποφάνθηκε από το 1982 έως το 1985 χωρίς τη δική του πλειοψηφία. Η ιστορία δείχνει ότι οι κυβερνήσεις των μειονοτήτων συχνά πρέπει να κινούνται σε μια σταθερή περιοχή έντασης μεταξύ των πολιτικών φατριών.

Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι η Σαξονία-Ανχάλτ: Από το 1994 έως το 2002, οι Σοσιαλδημοκράτες μπόρεσαν να ενεργήσουν πάνω από 2858 ημέρες χωρίς κυβερνητική εξουσία, η οποία είναι πολύ καιρό στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Στη Thuringia έχουμε ήδη μια ματιά σε μια υπάρχουσα κυβέρνηση μειονοτήτων που βρίσκεται υπό την ηγεσία του Bodo Ramelow (Die Linke) από το 2020.

Η ευαισθησία των κυβερνήσεων των μειονοτήτων δεν είναι μόνο εμφανής στην αστάθεια της κυβέρνησης, αλλά και στην πρόκληση της απόκρισης επαρκών πλειοψηφιών για σημαντικές νομοθετικές προτάσεις. Χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου, για παράδειγμα, δεν έχει περάσει νοικοκυριό, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικά μπλοκαρίσματα. Είναι επίσης επιρρεπείς σε ψήφο δυσπιστίας εάν η αντιπολίτευση έχει την ευκαιρία να ανατρέψει την κυβέρνηση ανά πάσα στιγμή. Παραμένει να δούμε αν τα μέρη της Σαξονίας και της Thuringia μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν κοινό παρονομαστή ή αν μια κυβέρνηση μειονοτήτων είναι ο μόνος τρόπος για να σχηματίσει μια κυβέρνηση -ικανή κυβέρνηση.

Υπάρχουν τόσο πλεονεκτήματα όσο και μειονεκτήματα για μια τέτοια μορφή κυβέρνησης. Το Ομοσπονδιακό Κέντρο Πολιτικής Εκπαίδευσης επισημαίνει ότι μια κυβέρνηση μειοψηφίας μπορεί να κάνει τους ασθενούς και ταυτόχρονα ενισχύει τα ριζοσπαστικά κόμματα. Παρ 'όλα αυτά, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε περισσότερα κόμματα για να πάρει μια φωνή στην πολιτική διαδικασία, η οποία αναγκάζει την κυβέρνηση να πολεμήσει ακόμη περισσότερο για να καταπολεμήσει τους στόχους τους.